Veçoritë e Sharli dhe Ema Bovari.
Bisedat që bënte Sharli ishin të rrafshëta si trotuare rrugësh dhe në to qarkullonin mendime dosido të njerëzve me veshje aq të zakontë, sa s’të ngjallnin asnjë emocion, s’të bënin as të qeshje, as të ëndërroje.
- …s’ishte bërë asnjëherë kureshtar të shkonte të shihte ndonjë shfaqje në teatër me aktorë nga Parisi. S’dinte as të notonte, as të bënte skermë, as të gjuante me pistoletë, bile një ditë, nuk kishte qenë në gjendje t’i shpjegonte asaj një term të kalërimit, të cilin ajo e kishte hasur në një roman.
Ema
- bashkëshorte e një burri të veshur me frak kadifeje të zezë me kinda të gjatë dhe me çizme prej lëkure të butë, me kapelë me majë dhe me mansheta
- i mungonte guximi
- në brendësi të shpirtit ajo shkëputej prej tij
- ajo vizatonte;
- luante në piano
- Ema dinte të qeveriste shtëpinë.
- Të sëmurëve u dërgonte llogarinë e vizitave me letra të qëndisura aq bukur sa nuk vinin aspak erë faturë.
Sharli
- Bisedat që bënte Sharli ishin të rrafshëta si trotuare rrugësh dhe në to qarkullonin mendime dosido të njerëzve me veshje aq të zakontë, sa s’të ngjallnin asnjë emocion, s’të bënin as të qeshje, as të ëndërroje.
- …s’ishte bërë asnjëherë kureshtar të shkonte të shihte ndonjë shfaqje në teatër me aktorë nga Parisi. S’dinte as të notonte, as të bënte skermë, as të gjuante me pistoletë, bile një ditë, nuk kishte qenë në gjendje t’i shpjegonte asaj një term të kalërimit, të cilin ajo e kishte hasur në një roman.
- …ai s’i mësonte asaj asgjë, s’dinte kurrgjë, s’kishte asnjë dëshirë. Kujtonte se Ema ishte e lumtur; dhe ajo e kishte inat që ai s’e prishte fare terezinë, që s’dilte kurrë nga ajo plogështi e patrazuar, që e ndiente bile veten të lumtur prej saj.
- Sharli e çmonte veten që kishte marrë një grua si Ema.
- Mbrëmjeve kthehej vonë, në orën dhjetë, nganjëherë dhe në mesnatë. Sa vinte, kërkonte të hante dhe, meqë shërbëtorja kishte rënë të flinte, i shërbente Ema. Hiqte redingotën që të hante më rehat. I fliste asaj për gjithë njerëzit që kishte takuar njërin pas tjetrit, për fshatrat ku kishte shkuar, për recetat që kishte dhënë dhe, i vetëkënaqur, hante jahninë që kishte tepruar, qëronte koren e djathit, përlante një mollë, pinte gjithë kanën me ujë, pastaj futej në shtrat, shtrihej në shpinë dhe gërhiste.
Ema
- bashkëshorte e një burri të veshur me frak kadifeje të zezë me kinda të gjatë dhe me çizme prej lëkure të butë, me kapelë me majë dhe me mansheta
- i mungonte guximi
- në brendësi të shpirtit ajo shkëputej prej tij
- ajo vizatonte;
- luante në piano
- Ema dinte të qeveriste shtëpinë.
- Të sëmurëve u dërgonte llogarinë e vizitave me letra të qëndisura aq bukur sa nuk vinin aspak erë faturë.
- Kur u vinte ndonjë fqinj, ajo bënte ç’bënte dhe nxirrte ndonjë gatim të këndshëm, ujdiste mirë e bukur mbi fletë hardhie piramida të tëra me mollë, nxirrte glikora të ndryshme në pjatë, dhe bile thoshte se do të blinte ca gota të veçanta për të shpëlarë gojën me ujë të parfumuar para se të shtronin ëmbëlsirat.
KOMENTET